در یکی از محله‌های مرکزی شهر پاریس، دیواری پهن وجود دارد که از سرامیک‌ هایی لاجوردی را پوشیده شده است و روی آن به ۳۰۰ زبان زنده دنیا بیش از هزار بار به رنگی سپید نوشته شده است: “دوستت دارم”.

سهم ما ایرانی‌ها هم، دو تا از آن دوستت دارم‌هاست که یکی از آنها بالای دیوار قرار گرفته است و دیگری تقریبا در مرکزش.

دوستت دارم‌های ایرانی جای خوبی قرار گرفته‌اند و چشم هر گردشگری دست‌کم یک بار آنها را می‌بیند، شاید به این دلیل که خط ایرانی زیباست، شاید هم به این خاطر که ما ایرانی‌ها به عاشقی معروفیم. ما عشق را نسل به نسل در روح یادگاری‌های‌مان دمیده‌ایم. شاید اگر عشق نبود، هنرهایمان هیچوقت ماندگار نمی‌شد.